Լինոում է չի, լինոմ մի ծառ է լինու Էդ ծառում մի փչակ , փչակում մի բուն, բնում երեք ձագ ու մի կկու։ Աղվեսը գալիս է, ասում է․
— էս սարն իմն է, էս ծառն իմն է, ով է եկել տիրացել թաքուն։ Կկու կկու քո ձագերից մեկ ինձ տուր, թե չէ ծառը կկտրեմ։
— Վերցրու մեկին և հեռացի։
Աղվեսը վերցնում է և գնում։ Կկուն սկսեց բարձրաձայն լացել։ Ներքևից պառավը հարցրեց․
— Ինչու՞ ես լաց լինում ա՛յ կկու։
— Խորամանկ աղվեսն ասաց ծարռը կկտրի եթե իմ ձագերից մեկին չտամ իրեն, ես ել տվեցի։
-Ես այդ աղվեսին կպատժեմ,- ասաց պառավը։
Հաջորդ օրը, երբ պառավն իր այծին կթեց և ամանով կաթը մի կողմ դրեց, գնաց փայտ բերելու, աղվեսը գալիս է և դունչը մցնում ամանի մեջ, որ կաթը խմի։ այդ ժամանակ պառավը աղվեսի պոչը կտրում է։ Աղվեսն ասում է․
-Պոչս տուր, կցեմ-կցմցեմ, գնամ ընկերներիս հասնեմ, որ ինձ չասեն պոչատ աղվես որտե՞ղ էիր։
Պառավն ասում է․
-Դե գնա կաթս բեր։
Աղվեսը գնում է սևուկ ուլիկի մարիկ այծից կաթ է խնդրում։ Աղվեսը կաթը տանում է, տալիս պառավին։ Պառավն ասում է։
-Առ քո պոչը և հեռացիր այստեղից, կկուին էլ չնեղացնես։
